Beste mensen van SM&W
Gevraagd om een standpunt te bepalen omtrent de toekomst van SM&W bracht mij in een worsteling met het geweten.
Over mijn politieke identiteit heb ik geen twijfel. Die is diepgroen en matig links en ik verafschuw wat er gebeurt op rechts. Het verschil is nogal helder. Je bent voor een ideaal voor de mensheid in een duurzame toekomst en solidair met de zwakkeren of je bent voor het eigenbelang en het genot op korte termijn.
Mocht SM&W kans zien om een aantal bevlogen jonge mensen met een groenlinks ideaal en bereidheid tijd en energie in de partij te steken zal ik die graag op de achtergrond inhoudelijk en ook financieel blijven steunen.
Omdat de meeste sociale zaken via de landelijke politiek spelen zou ik ook wensen dat progressief links de meerderheid kreeg in de landelijke politiek of de grootste werd en daarmee de macht, maar de realiteit is dat we daar zowel landelijk als lokaal verder dan ooit van verwijderd zijn.
Ik heb echter besloten mijn eigen strijd te beperken tot die voor klimaat en biodiversiteit en bovendien om die niet meer via de kruiwagen van lokale linkse politiek te willen blijven voeren.
De reden is dat ik van mening ben dat dit averechts werkt. Dat wil ik hieronder graag toelichten……….
Zowel in Horssen, Druten en de rest van Maas en Waal als in Nederland en de rest van Europa, om maar te zwijgen van de VS groeit het anti-woke sentiment en extreem rechts alsof er niets aan de hand is. Er is echter wel iets aan de hand e daar is rechts zich juist zeer wel van bewust. Sterker nog, men ervaart alles wat men onder woke kan scharen een bedreiging van hun eigenbelang op korte termijn. Het gaat niet om een handje vol miljonairs. Binnen rechts bevindt zich immers de macht van de fossiele industrie, de wapenindustrie, de automobilist en de auto-industrie, de ver weg vliegende toerist, de banken, de aandeelhouders, de plastikproducenten en de verpakkingsindustrie, de BBQers en de vleesboeren en niet te vergeten de neo-fascistoïde types en islamofoben. Zij vrezen allemaal dat ze vroeg of laat plaats moeten maken voor duurzame alternatieven.
Daardoor ontstaat steeds meer verzet vanuit die kant tegen alles wat binnen het containerbegrip woke valt. Ook alle maatregelen om het klimaat en de biodiversiteit te redden, energie te sparen en de ongelijkheid tussen arm en rijk of gekleurd en blank te verminderen, vallen binnen hun definitie van woke en worden ervaren als een bedreiging.
Dat heeft tot gevolg dat naarmate ik of iemand anders zich meer inzet voor klimaat of biodiversiteit dit opgevat wordt als gedram van links dat te vuur en te zwaard bestreden moet worden omdat het van die kant komt. De wereldwijd groeiende weerstand tegen woke lijdt er toe dat ook elk initiatief voor klimaat en biodiversiteit bij voorbaat kansloos is. Dat is jammer want klimaat en biodiversiteit zijn van levensbelang voor iedereen en behoren niet in een links-rechts polarisatie te worden getrokken.
Het is om deze reden dat ik mijn acties voor klimaat en biodiversiteit liever niet meer expliciet onderbreng bij een links collectief.
Ik schrijf, publiceer en spreek als het even kan op persoonlijke basis vanuit de feiten en vanuit de wetenschap zonder politieke kleur of lading. Maar zelfs dat is haast niet meer mogelijk zonder als linkse klimaatgek weggezet te worden.
Bewegingen zoals GreenPeace, Extiction Rebellion, Grootouders voor klimaat, Urgenda en milieudefense, en Fridays for future zijn denk ik betere en politiek iets neutralere strijdwagens. Ze zitten niet in de parlementen, provinciebesturen en gemeenteraden.
Nog beter is het om de strijd te voeren via diverse Cleantech media , banken, pensioenfondsen of groene investeringsfondsen omdat met Cleantech financiële winst valt te behalen. In de wereld van bovengenoemde machthebbers draait alles immers alleen om geld en de terugverdientijd. Dat betekent dat zij pas in beweging zullen komen als ze er op korte termijn brood voor zichzelf in zien. Zodra groene energie goedkoper is dan fossiel, vleesvee niet meer rendabel is, en elektrisch rijden, vliegen en varen goedkoper wordt, gaat de transitie niet langer vanuit links gedram maar vanuit het eigenbelang. Dat is een kwestie van tijd .Daar kan iedereen persoonlijk aan bijdragen door te kiezen voor groene stroom, elektrisch rijden, vegetarisch dieet , vergaande isolatie en niet vliegen.
Mogelijk komt het besef dat een duurzame wereld op den duur lucratiever is te laat, maar het omslagpunt komt in ieder geval niet dichterbij als rechts de hakken in het zand zet omdat ze zich bedreigd voelt door links.
Kortom, het is niet dat ik niet meer strijdvaardig ben en de moed heb verloren, maar ik geef voorkeur aan een andere invalshoek dan de politieke kruiwagen die van links komt.
Ik hoop van harte dat jullie nog mogelijkheden zien om de club in stand te houden en zelfs meer leven in te blazen, maar verwacht van mijn geen andere bijdrage dan af en toe wat steun vanuit mijn vakgebied.
Han Blok